درپاسخ این سوال توجه به نکات زیر حایز اهمیت است:
الف) حکم فقهی 
به طور کلی در اسلام بازی با آلات قمار حرام است وهر وسیله ای که در عرف جامعه به عنوان آلت قمار محسوب شود بازی با آن حرام است ؛ حتی اگر بدون برد و باخت یا فقط برای سرگرمی باشد. حکم به حرمت بازی با تخته نرد، پاسورو... از باب آن است که به عنوان یکی از ابزارهای قمار شناخته می شود. بنابراین تا زمانی که به این عنوان شناخته می شود, حکم آن حرمت خواهد بود. البته اگر مرجع تقلید در صدق عنوان آلت قمار بودن تخته نرد یاپاسور تردید کند, فتوا به حرمت نمی دهد; چنان که از فتوای مرحوم آیت الله اراکی (ره ) چنین به دست می آید. در مورد شطرنج یک دیدگاه این است که : به طور کلی امروزه در سطح جهان آن را آلت قمار به حساب نیاورده و نوعی وسیله بازی فکری می شناسند. بر این اساس شطرنج از نظر موضوع حکم شرعی , تغییر ماهیت داده و به تبع آن حکمش نیز دگرگون شده است . برای توضیح بیشتر درباره حکم شرعی در بازی با تخته نرد، شطرنج , پاسور و... باید به عنوان مقدمه نکاتی را متذکر شویم :
1- بازی ها به چهار گروه تقسیم می شوند: - بازی با آلات قمار با شرطبندی - بازی با آلات قمار بدون شرطبندی - بازی با غیر آلات قمار با شرطبندی - بازی با غیرآلات قمار, بدون شرطبندی 
2- اگر چه درباره تعریف »قمار« میان علمائ اختلاف نظر هست ولی بدون تردید, قسم چهارم قمار نبوده و به هیچ وجه حرمتی ندارد. همان طور که تردیدی در قمار بودن بازی قسم اول و حرام بودن آن نیست . بلکه قسم سوم نیز تقریبا محل اتفاق نظر علمائ دینی است که حرام است و بسیاری از فقهائ, اصلا ملاک قماربازی را توام بودن آن با برد و باخت و شرطبندی می دانند, خواه بازی با آلات قمار باشد و یا مانند فوتبال که فی نفسه حرام نیست اما اگر با شرطبندی و برد و باخت مالی همراه باشد, قمار محسوب شده و حرام می گردد. پس شرط بندی در هرگونه بازی حرام است مگر در موارد استثنایی مانند شنا و تیراندازی , V} (ر.ک : انصاری , شیخ مرتضی , المکاسب , ذیل بحث قمار از مکاسب محرمه - شهیدی تبریزی , حاج میرزا فتاح , هدایه الطالب الی اسرار المکاسب , قم , مکتبه آیت الله مرعشی النجفی , 1407, ص 95 - النجفی , محمد حسن , جواهرالکلام , ج 22, نجف , دارالکتب الاسلامیه , الطبعه السادسه , ص 109){
3- تنها مورد محل اختلاف , قسم دوم است ; یعنی , بازی با آلات قمار بدون آن که با برد و باخت و شرط بندی همراه باشد, لکن قبل از هر چیز باید متذکر شد که قماربازی با بازی با آلات قمار متفاوت است و چه این که همان طور که گفته شد ممکن است قمار بازی صورت پذیرد بدون آن که با آلات قمار همراه باشد, وانگهی حرمت بازی ها صرفا به خاطر قمار بودن نیست , بلکه بازی با آلات قمار نیز براساس روایات و نیز فتوای فقهاحرام است . اما مقصود از آلت قمار این است که چیزی که نوعا با آن قمار بازی می کنند به عبارت دیگر در عرف متدینین و کسانی که تقید شرعی دارند، آن وسیله را ابزار قماربازی بدانند ولو آن که در برخی موارد خاص , چند نفر بدون برد و باخت و شرطبندی بلکه به قصد سرگرمی یا بازی فکری با آن بازی کنند, این بازی با آلت قمار است و طبق روایات حرام است اگر چه قمار به حساب نیاوریم . اما دلیل تغییر حکم برخی بازی ها بدان جهت است که ممکن است در گذشته چیزی از آلات قمار محسوب شود ولی رفته رفته تغییر ماهیت داده دیگر در عرف متدینین از ابزار قمار محسوب نشود, بلکه به عنوان یک بازی تفریحی و سرگرمی یا یک بازی فکری درآید (چنان که برخی در مورد شطرنج اظهار می دارند), در این صورت حکم آن تغییر خواهد یافت زیرا حکم تابع موضوع است و اگر موضوع عوض شود, در واقع موضوع جدید, حکم جدید خواهد داشت بنابراین بهتر است به جای عبارت »تغییر حکم « در این گونه موارد به عنوان »تغییر موضوع « یاد کنیم تا افرادی که دقت کافی به عمل نمی آورند نگویند اگر حلال و حرام پیغمبر(ص ) ابدی است پس چرا حکم خدا عوض می شود و در یک زمان حرام است و در زمانی دیگر حلال . 
4- گاهی مرجع تقلید به عنوان یک کارشناس امور دینی و با استفاده از آیات و روایات به طور کلی که یک وسیله ای را از آلات و ابزار قمار می داند. در این صورت حکم به حرام بودن بازی با آن می دهد ولی گاهی ممکن است در صدق این عنوان شک داشته باشد, بنابراین فتوای هر مرجع تقلیدی برای مقلدین ایشان اعتبار دارد همان طور که به هر پزشکی اگر مراجعه کنید با توجه به تخصص او به دستورات او عمل می کنید, لذا ممکن است یک مرجع تقلید مانند حضرت آیت الله سیستانی یا صافی گلپایگانی بازی با شطرنج را مطلقا حرام بدانند ولی برخی مراجع دیگر مانند امام خمینی , مقام معظم رهبری , آیات عظام فاضل , مکارم و بهجت به عنوان آلت قمار بودن حرام می دانند که اگر از آلت قمار بودن خارج شود دیگر حرام نخواهد بود, بنابراین هرگونه بازی اگر همراه شرط بندی باشد و یا با آلات قمار باشد حرام است مانند تخته نرد و شرط بندی در فوتبال ولی در صورتی که قبلا از آلت قمار بوده و اکنون شک داریم که از آلات قمار است و یا در عرف جامعه اسلامی از آلات قمار خارج شده باشد باید نسبت به حکم آن به مرجع تقلید خود مراجعه کنیم .
ب) فلسفه حرمت بازی با آلات قمار
خداوند متعال قمار را در ردیف می گساری و بت پرستی و از کارهای پلید شیطانی دانسته و دستور به اجتناب داده است »یا ایها الذین آمنوا انما الخمر والمیسر والانصاب والازلام رجس من عمل الشیطان فاجتنبوه لعلکم تفلحون ; ای کسانی که ایمان آورده اید, بدانید که شراب , قمار, بت ها و چوب های مخصوص برد و باخت , به تمامی پلید و ناپاک و از کارهای شیطانی است , پس از این کارها بپریزید تا رستگار شوید«, V} (مائده , آیه 90){V. »میسر« یعنی قمار و لذا قمارباز را »یاسر« گویند, ریشه آن »یسر« به معنی آسانی است و علت نامیدن قمار به »میسر« بدان جهت است که به وسیله قمار, مال دیگران توسط قمارباز به آسانی و بی زحمت به چنگ می آید, V} (قرشی , سید علی اکبر, قاموس قرآن , ج 7, تهران دارالکتب الاسلامیه , چاپ هشتم 1361, ص 263){V. چنان که از امام رضا(ع ) نقل شده است که H} »المیسر هوالقمار{H; میسر همان قمار است «, V} (الحر العاملی , محمد بن الحسن , وسائل الشیعه , ج 12, تهران , المکتبه الاسلامیه , 1403 ه, ص 119, ح 3){V. 
البته براساس روایات متعددی که از رسول خدا(ص ) و ائمه معصومین (ع ) نقل شده است بازی با آلات قمار نیز در ردیف »میسر« برشمرده شده است مانند روایت جابر از امام باقر(ع ) که آن حضرت فرمودند وقتی که آیه فوق نازل شد. H} »قیل یا رسول الله ما المیسر؟ فقال (ص ): کل ما تقومر به حتی الکعاب والجوز«{H; از پیامبر اکرم (ص ) پرسیدند یا رسول الله میسر چیست ؟ فرمودند: هر آنچه که با آن قمار بازی کنند حتی مانند قاب یا گردو«, V} (همان , ح 4){V. در آیه بعدی نیز خداوند متعال می فرماید شیطان همواره در صدد ایجاد دشمنی و کینه توزی میان شما اهل ایمان و نیز بازداشتن شما از یاد خدا و برپایی نماز است و قماربازی و می گساری ابزار شیطان در نیل به این هدف است , آیا باز هم دست از این کار برنمی دارید »انما یرید الشیطان ائن یوقع بینکم العداوه والبغضائ فی الخمر والمیسر و یصدکم عن ذکر الله و عن الصلوه فهل انتم منتهون «, V} (مائده , آیه 91){V. در آیه دیگر خداوند متعال باز هم می گساری و قماربازی را در یک ردیف و از گناهان کبیره دانسته است که گرچه ممکن است احیانا دارای منافعی هم باشد اما قطعا آثار زیان بار آن به مراتب بیشتر از سود آن است »یسئلونک عن الخمر والمیسر قل فیها اثم کبیر و منافع للناس و اثمهما اکبر من نفعهما«, V} (بقره , آیه 219){V. بر اساس آیه دیگر از قرآن که می فرماید: »حرمت علیکم المیته والدم ... وما ذبح علی النصب و ان تستقسموا بالازلام ذلکم فسق ...«, V} (مائده , آیه 3){V می توان فهمید که تقسیم با ازلام نوعی قمار بوده که در اسلام تحریم شده است . اعراب دوگونه از لام (تیرهای مخصوص ) داشتند: یکی »ازلام « امر و نهی و دیگری »ازلام قمار«. »ازلام قمار« عبارت بود از ده چوب تیر به نام های فذ, توائم , مسبل , نافس , حلس , رقیب , معلی , سفیح , منیح , وغد. هفت تای اولی دارای سهم بود به ترتیب از یک تا هفت سهم و سه تای اخیر سهمی نداشتند و کیفیت آن چنان که در تفسیر مجمع البیان , V} (طبرسی , پیشین , صص 244 - 245){V آمده است چنان بود که شتری را سربریده و 28 قسمت می کردند و قماربازان ده نفر به عدد تیرها بودند, آنگاه تیرها را مخلوط کرده , هر کس یک تیر برمی داشت صاحب تیر »فذ« یک قسمت و صاحب تیر »توائم « دو قسمت , تا آن که تیر »معلی « به نام او آمده بود هفت سهم می برد و آنان که سه تیر »سفیح , منیح یا رغد) به دست آنها آمده بود, نه تنها چیزی نمی بردند, بلکه پول شتر را هم می پرداختند. در این ایه کریمه , این کار فسق دانسته شده است یعنی قمار و بازی با آلات قمار که همراه برد و باخت باشد گناه بزرگ و خروج از طاعت خداوند سبحان و روی آوردن به معصیت می باشد, V} (همان , ص 245 و نیز: هاشمی رفسنجانی , علی اکبر, تفسیر راهنما, ج 4, قم , دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم , 1374, ص 233){V 
و واضح است که نه تیرهای قمار خصوصیتی در تحریم داشته باشند و نه حیوان و گوشت آن دارای ویژگی خاص باشد, بنابراین اموال به دست آمده از هر نوع برد و باخت و قماری حرام است , V} (هاشمی رفسنجانی , همان ){V V} (جز در مواردی مانند مسابقه تیراندازی یا اسب سواری استثنائ شده باشد){V. خلاصه این که بازی قمار که با برد و باخت مالی همراه است اعم از این که با آلات قمار باشد یا با هر وسیله دیگری حرام است و داخل در عناوین »میسر«, »ازلام « می باشد و از نمونه های تصرف در مال دیگران به نارواست که براساس آیه شریفه »لاتائکلوا اموالکم بینکم بالباطل «, V} (بقره , آیه 188 - نسائ, آیه 29 و نیز ر.ک : آیات 161 نسائ و 34 توبه ){V حرام بوده , براساس آیات قطعی قرآن و نیز روایات وارده حرام می باشد. 
نکته مهم دیگر بازتاب روانی بازی قمار است که باید اعتراف کرد قمارباز همیشه بازنده است , چون اگر ببرد حریص تر می شود که باز هم دست به قمار بزند و مسلم است که او همیشه برنده نخواهد بود و سرانجام همه آن چیزهایی را که در دفعات قبل برده بود, خواهد باخت . مخصوصا چون ثروت بادآورده است , نه نتیجه کار و کوشش , قدر آن را نمی داند و به زودی آن را از دست می دهد. چه قدر قساوت قلب می خواهد کسی که اموال و دارایی و گاهی تمام زندگی و خانه و کاشانه دوستش را بگیرد و او و خانواده اش به روز سیاه بیفتد و خود با دارایی آنها به عیش و نوش بپردازد, چنان که در برخی روایات وارد شده است , V} (ر.ک : وسایل الشیعه , پیشین , ج 12, صص 119 - 121){V قریش (همان طور که امروزه نیز گاهی به چشم می خورد) آن قدر به قماربازی ادامه می دادند که حتی زن و بچه خود را بر سر این قمار گرو گذاشته و می فروختند و این است که بازی با آلات قمار نیز حتی اگر بدون برد و باخت باشد نیز حرام شمرده شده است تا کسی اصلا به این وادی خطرناک که شبکه شیطانی است نزدیک نشود. کسی هم که می بازد و می کوشد برای جبران شکست روحی و مادی خود بازی را ادامه دهد, چون اعصابش خرد شده است چه بسا تمام زندگی خود را می بازد و برای تسکین شکست و ناراحتی های خود به انواع مواد مخدر و مشروبات الکلی کشیده می شود و در منجلاب مفاسد درمی آید و شاید بدین جهت باشد که شراب و قمار با هم در این آیات آمده است . در خصوص برخی بازی ها مانند شطرنج , اگرچه از نظر فقهی اشکال آن برطرف شود ولی باید دانست که »فقه « مرز نهایی میان حرام و واجب را مشخص می کند اما از دیدگاه برخی کارشناسان مانند »شانتال شوده «, قهرمان شطرنج فرانسوی , شطرنج یک ورزش خسته کننده است ... پرداختن به شطرنج سایر منابع ذهنی را از کار می اندازد و دیگر فعالیت های ذهن , بیهوده و پوچ می شود. شطرنج می تواند به مفهوم »نظریه پاسکالی « با فشاری که بر یک نقطه از بدن (مغز) وارد می سازد اختلال حواس ایجاد کند. یکی دیگر از مضرات شطرنج , کینه و عداوتی است که میان بازیکنان پدید می آید, چنان که »الخین «, قهرمان دیگر شطرنج می گوید: »برای برنده شدن در بازی شطرنج , باید از حریف خود متنفر شد«. مهمتر از همه آن که بازی با پاسور و شطرنج و... عمر انسان را تلف و اعصابش را فرسوده و روانش را آشفته می سازد.
ج) نظریه مراجع عظام تقلید
آیات عظام امام، تبریزى، خامنه‏اى، صافى، نورى و وحید: {Tبازى با آلات قمار - هر چند بدون برد و باخت - حرام است.V} صافى، جامع الاحکام، ج‏1، س 1045؛ امام، استفتاءات، ج‏2، (مکاسب محرمه)، س‏18؛ خامنه‏اى، اجوبهالاستفتاءات، س‏1116؛ نورى، استفتاءات، ج‏1 س‏559 و 560؛ وحید، منهاج الصالحین، ج‏3، م‏19؛ تبریزى، استفتاءات، س 981.{V
T}آیهاللَّه فاضل: {Tاگر در عرف از آلت قمار بودن خارج شده باشد و برد و باختى در کار نباشد اشکال ندارد.V} فاضل، جامع المسائل، ج‏1، س 951.{V
T}آیات عظام بهجت و مکارم: {Tاگر به صورت برد و باخت باشد، حرام است و اگر بدون آن باشد، بنا بر احتیاط واجب جایز نیست.V} مکارم، استفتاءات، ج 1، س 541 و 544؛ بهجت، توضیح المسائل، (متفرقه)، س 9.{V
T}آیهاللَّه سیستانى: {Tاگر به صورت برد و باخت باشد، حرام است و اگر بدون برد و باخت و شرط بندى باشد؛ چنانچه در عرف محل (شهر) از آلات قمار شناخته شود، بنابر احتیاط واجب بازى با ان جایز نیست. V}سیستانى، سایت، س 9.{V
حکمی که در مورد ورق و شطرنج گفته شد فرقی ندارد چه از سیستم کامپیوتر باشد یا غیر آن V} (استفتا از دفتر مقام معظم رهبری).{V
امید واریم همواره موفق وپیروز باشید.

                           ر       

ملاحظه این مساله مهم شرعی را بنمایند.

در فرآیند اجتهاد دینى مجموعه اى از مبانی مشترک وجود دارد که مجتهد باید به آن ها علم داشته باشد، و ممکن نیست مجتهدى مجتهد گردد، بدون آن که از عموم و کلیت معارف دینى آگاهی داشته باشد؛ البته چه بسا فردى به جزئیات مسائل فقهى آگاه تر بوده و یا در زمینه مسائل اعتقادى و فروع آن تبحر بیشترى داشته باشد، ولی این بدان معنا نیست که به مبانی و پایه هاى اجتهاد دینى اشراف و اطلاع کامل دارد.

بنابراین مبنا، اگر فردی را یافت که آگاهی بیشتری از مسائل فقهی یا اعتقادی داشت، به شرط حفظ انسجام فتواهایش با مبانی اجتهاد دینی، می تواند تلفیق نماید.

معتقدیم که در صورت اثبات اعلمیت، تقلید از میت، چه به صورت ابتدایی و چه به صورت بقایی اشکال ندارد؛ منظورمان از اعلمیت نیز، اعم از اعلمیت در احکام است، بلکه شامل عموم معارف دینی مى گردد، و هرگاه اعلمیت فردى ثابت شد، خواه زنده باشد یا مرده، تقلید از وى واجب می شود. البته این امر در افراد معاصر و یا نزدیک به دوره ما قابل تصور است.

بر فرد مکلّف واجب است که از، اعلم (عالم تر) و تواناتر و با کفایت تر تقلید نماید، و درک صحیح این مفاهیم به خودى خود ضرورت وجودشان را در مرجع مورد نظر برای تقلید آشکار مى سازد.

 منظورمان از اعلم کسى است که بیشترین توانایى را در استنباط کلیه معارف دینى داشته باشد و نه تنها فقط در مسائل حلال و حرام، زیرا آنچه که از آیه «وَمَا کَانَ الْمُؤْمِنُونَ لِیَنفِرُوا کَافَّةً فَلَوْلا نَفَرَ مِنْ کُلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طَائِفَةٌ لِیَتَفَقَّهُوا فِی الدِّینِ وَلِیُنذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذَا رَجَعُوا إِلَیْهِمْ لَعَلَّهُمْ یَحْذَرُونَ» (و مؤمنان را نسزد که همگى [به سوى جهاد] بیرون روند ؛ چرا از هر جمیعتى گروهى [به سوى پیامبر] کوچ نمى کنند تا در دین آگاهى یابند و قوم خود را هنگامى که به سوى آنان بازگشتند ، بیم دهند ، براى این که [از مخالفت با خدا و عذاب او] بپرهیزند) (سوره توبه: ۱۲۲) استنباط مى شود، ضرورت توانایى فقیه دینی در استنباط و استخراج همه معارف دین اعم از اعتقادى و عملى و اصول و فروع است و نه تنها احکام عملى که در حوزه هاى علمیه با عنوان «فقه» شهرت یافته است. چنین شخصی، مجتهد مطلقی است که تقلید از او جایز است.

مقصودمان از تواناتر کسى است که توانایى اداره امور مقلدین خود و پاسخگویى به پرسش ها و شبهات ایشان و پیگیرى امور و احوالشان را در همه شرایط داشته باشد. و این مصداق بارز فرموده ائمه اطهار (علیهم السلام) است که فرموده اند: «علماء أمتی مرابطون فی الثغر الذی یلی إبلیس وعفاریته یمنعونهم من الدخول إلى ضعفاء شیعتنا» (علماى امت من شکاف های به وجود آمده توسط ابلیس و پیروانش را پر نموده و از نفوذ آن ها در میان مستضعفین شیعه جلوگیرى مى کنند). این پیوستگى و پر نمودن خلأها صورت نمى پذیرد مگر آن که مرجع تقلید داراى «قدرت علمى» و «حضور عملی» در صحنه باشد، تا بدان وسیله بتواند از حدود و ثغور مذهب و عقیده و دین پاسدارى نماید، و این حاصل نمى گردد مگر با جامع بودن در منظومه معارف دینى، واین همان چیزى است که در شرط سابق نیز بدان اشاره نمودیم.

مرادمان از باکفایت تر نیز کسى است که داراى شجاعت و شهامتى باشد که وى را قادر سازد در موارد لزوم و مواقع ضرورت، بدون هیچ گونه شک و تردیدى، موضع قاطع و صریح اتخاذ نماید.

با توجه به این شرایط، اگر مکلف از وجود این ویژگی ها در مرجعی اطمینان حاصل نمود، بر او واجب است که از ایشان تقلید نموده و یا به ایشان عدول نماید.

با سلام
آیا هزینه کردن برای ساخت ضریح هایی از طلا و نقره برای حضرات اهل بیت (علیهم السلام) در شرایطی که بسیاری از شیعیان و حتی غیر شیعیان در مخارج روزمره ی خود مانده اند درست است؟
لطفاً کامل توضیح دهید چون این بحث در فضای مجازی به صورت شبهه و سوال بسیار مطرح شده است مخصوصاً بعد از رونمایی از ضریح جدید سیدالشهدا علیه السلام.
با تشکر

بسمه تعالی
السلام علیکم
اوّلاً: مردم از اموال شخصی خود می پردازند.
ثانیاً: همین مردم در هر مورد به کمک نیازمندان می شتابند.
ثالثاً: با عظمت بودن مراقد مقدّسه از شعائر است و عبادت می باشد.
رابعاً: در روایت آمده که در صدر اسلام پیشنهاد شد ستار کعبه را که قیمتی بوده بفروش برسد امیرالمؤمنین علیه السلام مانع شدند. و در زمان ما ستار خانه خدا خیلی قیمتی است که قابل وصف نیست، و با تشریفات خاصّی سالی یکبار بافته می شود.
خامساً: این سؤال هر چند به ظاهر بین شیعیان مطرح است ریشه وهّابی دارد.
سادساً: برای اداره امور زندگی فقرا در شریعت زکات جعل شده.
سابعاً: هر چیزی در جای خود لازم است، شما پارک ها را، میادین ورزش را، ساختمان های ادارات را، جادّه ها را، دانشگاه ها و مدارس را... ملاحظه کنید، که خرج ضریح سیدالشهدا علیه السلام نسبت به یکی از آن ها چیزی نیست.
ثامناً: ما در انتظار روزی هستیم که قبور ائمه بقیع علیهم السلام هم با عظمت هر چه تمامتر از اموال شخصی مردم در مقابل چشم و خشم دشمنان ساخته شود ان شاء الله.

• اگر ولایت فقیه وجود نداشته باشد چه اشکالی در اعتقاد
• ما به وجود می آیدو اگر اعتقاد نداشته باشیم به این ولایت
• فقیه فعلی، آیا خللی در دینداری مابه وجود می آید و مسلمان
• واقعی نیستیم؟
• جواب: اصولاً جامعه به ویژه اسلامی نیازمند به رهبر
• و ولی می باشدحال امر دایر است میان اینکه فردی
• فقیه عادل و پیرو امام معصوم، ولیامر باشد که به
• ولایت فقیه تعبیر می شود یا فردی فاقد فقاهت و
• غیر عادلیا فاسق. بدیهی است فرد اول باید رهبر
• جامعه باشد و او نیز موظف است بهعنوان نایب
• عامّ امام مهدی علیه السلام در هدایت جامعه و
• اصلاح امور آن هاباشد و اطاعت از چنین رهبری در
• حقیقت اطاعت از امام مهدی است.

• چرا علما تراشیدن ریش را حرام می دانند روایات معتبر را بگویید؟
• جواب: بسمه تعالی. اولاً یکی از سنّت های پنجگانه ابراهیم
• که پیامبراننیز از آن پیروی نموده، گذاردن ریش می باشد.
• ثانیاً پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله تراشیدن محاسن را فرهنگ مجوس
• دانسته و می فرماید:
• حفوا الشوارب و اعفوا اللحی و لا تشبّهوا بالمجوس- سبیل را کوتاه و ریش را
• رها نمائید و خود را به مجوس شبیه ننمایید
• ( وسائل شیعه/ج۱/ص۴۲۲). والسلام

حضرت آیت الله العظمی شیخ محمد اسحاق فیاض امروز با صدور فتوایی هرگونه خرید آرا در انتخابات عراق را حرام اعلام کرد.

به گزارش سرویس ترجمه شفقنا، دفتر حضرت آیت الله فیاض در پاسخ به سوالی در مورد چگونگی حکم خریدن آرا به اشکال مختلف نظیر توزیع اموال، کالا، کارت های شارژ موبایل و قسم به قرآن تاکید کرد: خرید آرا به هرنحوی که باشد، حرام است.

براساس پایگاه اطلاع رسانی «حضرت آیت الله فیاض»، در بخش دوم این فتوا، این مرجع تقلید، مردم را به مشارکت فعال در انتخابات شوراهای استان ها و انتخاب افراد باکفایت دعوت کرده و بیان داشت: مردم عراق بایستی افرادی را در انتخابات شوراها انتخاب کنند که به صورت صحیحی به استان خود خدمت رسانی کرده و در راستای برداشتن ظلم و ستم از دوش  آنها تلاش کند و تحت تاثیر وفاداری های قبیله ای و منافع محدود قرار نگیرد و هرکس که خلاف آن عمل کند،  اول به خود سپس به کشور و امت خود بد کرده و خشنودی خداوند را فراهم نگردانیده است.